Kitap adı: Oblomov
Yazar adı: İvan Aleksandroviç Gonçarov
Orijinal adı: Die Leiden des jungen Werthers
Ülke: Rusya
Özgün dili: Rusça
Anadilinde 1. Baskı: 1859
Okuduğum baskı: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 24. Baskı, Haziran 2019, Çeviri: Sabahattin Eyüboğlu - Erol Güney
Sayfa Sayısı: 619
"Bu kitapta önemli olan Oblomov değil, Oblomovluktur."
(Önsöz'den bir kesit)
"Ne zaman yaşayacağım ben?"
(Sayfa 68, 74....)
"Basit yaşamak çok zor, çok karmaşık bir iş." (Sayfa 198)
"-Niçin? Ne yüzden?
- Ne yüzden mi?.. Oblomovluk!"
(Sayfa 619)
************
Oblomovluk haline büründüğüm bir zamanda okudum bu romanı, oblomovluktan çıkmama da vesile; Oblomov'un yaşadığı ruh hali gibi karanlık bir ruh halinden geçerken fakat somut edinimlerin getirdiği sorunlarla boğuşmayı da bıraktığım daha rahat bir dönemimde, binevi tam da Oblomov gibi, geçtiğim yolları atlattım ama içimin aydınlığı söndü dediğim bir dönemde; farkında olmadan edindiğim bu tesadüf silsilesi bu kitabı benim için belki de gerekenden daha anlamlı kıldı. Bundandır ki ben bu kitabı burada anlatırken ve yorumlarımı sizler, değerli okuyucularım okurken, hissettiğim doyurucu okuyucu hissini eğer hakkıyla size de hissettiremezsem bile gidip bu kitabı edinip okumanızı içtenlikle tavsiye ediyorum. Zira, en hayran olduğum 10 kitap listeme almam Oblomov'u herhalde fakat herkesin muhakkak okuması gereken kitap listesi yapsak işte orada ilk onda yer alacağını öngörüyorum bu klasiğin.
"İnsan ne için yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün gene aynı hayat." (Sayfa 286)